Bir
zamanlar yazılarını yazmak üzere okyanus sahiline giden aydın bir adam
varmış. Çalışmaya başlamadan önce sahilde bir yürüyüş yaparmış. Bir gün
sahilde yürürken plaja doğru baktığında dans eder gibi hareketler yapan
bir insan görüntüsü görmüş. Başlayan güne dans eden biri olabileceğini
düşünerek gülümsemiş ve ona yetişebilmek için adımlarını hızlandırmış.
Yaklaştıkça bunun bir genç adam olduğunu ve dans etmediğini görmüş. Bir
kaç adım koşuyor, yerden bir şey alıyor ve yumuşak bir hareketle
okyanusa fırlatıyormuş.
Biraz daha yaklaşınca seslenmiş:
"Günaydın. Ne yapıyorsun böyle ?"
Genç adam durmuş, başını kaldırmış ve cevap vermiş :
"Okyanusa deniz yıldyzı atıyorum."
"Sanırım şöyle sormalıydım demiş Bilge adam... Neden okyanusa deniz yıldızı atıyorsun ?"
"Güneş çoktan yükseldi ve sular çekiliyor. Eğer onları suya atmazsam ölecekler."
"Ama delikanlı görmüyor musun ki kilometrelerce sahil var ve baştan aşağı deniz yıldızıyla dolu. Hiçbir şey fark etmez !"
Genç adam kibarca dinlemiş, eğilerek yerden bir deniz yıldızı daha almış ve dalgalanan denize doğru fırlatmış.
"Bunun için farketti."
Bu cevap bilgeyi şaşırtmış ne söyleyeceğini bilememiş. Geriye dönmüş,
yazısının başına geçmek üzere kulübesine gitmiş. Gün boyunca birşeyler
yazmaya çalışırken genç adamın görüntüsü gözünün önünden gitmemiş.
Aklından çıkarmaya çalışmış, bir türlü olmamış. Nihayet akşama doğru
farketmiş ki, bu gencin davranışının özünü kavrayamamış. Çünkü bu
gencin asıl yaptığının; evrende bir gözlemci olmayı ve olup biteni
gözlemeyi değil, evrende bir oyuncu olmayı ve fark yaratmayı seçmek
olduğunu anlamış ve utanmış. O gece sıkıntı içinde yatmış. Sabah
olduğunda bir şey yapması gerektiğini bilerek uyanmış. Yataktan
kalkmış, giyinmiş, sahile inmiş ve o genci bulmuş. Ve bütün sabahı
onunla okyanusa deniz yıldızı atarak geçirmiş.
Perş. Ağus. 19, 2010 11:03 am tarafından yorgun06
